BIOGRAFIE

 

Van Algerije naar Engeland, van Portugal naar België. Wendy groeide op door te reizen, soms zeer harde reizen, verteld door haar grootouders, met kleurrijke accenten. Zij leerde door die oude familieverhalen dat een gewoon gegeven soms heel wat sprookjesachtige misteries kan bevatten.

 

Wendy Nazaré is de vrucht van een prachtige mix. Zij ontdekte de muziek op zeer jonge leeftijd, dankzij haar grootmoeder, die voor haar de populaire Engelse liedjes zong uit haar eigen kindertijd, terwijl zij de mandoline bespeelde. Wendy bracht haar meeste avonden door samen met haar familie, aan de open haard, luisterend naar de piano. Familie is de steunpilaar in haar leven. Zij schreeft haar eerste Franstalig liedje op 16 jaar, om het verhaal van haar vader te vertellen. Maar dit was niet zomaar een hobby. Toen ze 11 jaar was, schreef ze al haar eerste liedje, in het Engels, …of toch, in het Engels dat ze toen machtig was. Haar welsprekendheid en een beetje geluk openden voor haar de deuren van een kleine opnamestudio in de buurt van Brussel.

 

Zij spendeerde zo goed als al haar weekends daar, gedurende twee jaar, terwijl ze haar liedjes registreerde, gedurende dagen en uren. De opnames stapelden zich op in de kamer van de tiener. Wat haar ouders beschouwden als een gewone hobby, mondde uiteindelijk uit in een ware passie en een levensnoodzakelijke behoefte voor Wendy.

Na een aantal jaren aan de Muziekacademie, tekende Wendy een contract met een platenfirma in Quebec. Zanglessen, toneellessen, eerste teleurstellingen : Wendy doet haar eerste stappen in de muziekindustrie. Er kwam geen album uit, maar zij leerde twee grote lessen : de entourage van een artiest is heel belangrijk, en de realiteit van het echte leven naast het artiestenleven mag vooral niet worden vergeten. Zij omringt zich samen met haar vriend en componist Christophe Henin, met een team dat nog steeds bij haar is vandaag. Aan de universiteit van Luik behaalt ze een diploma in de psychologie : luisteren en openstaan voor de wereld om gevoelens en emoties accuraat over te brengen.

Dan komt het album « Pas de pareil ». Het album werd eerst uitgegeven onder het label Lgsr, maar werd al snel ontdekt door Universal Music Belgium. Op een moment dat de Belgische labels slapen, slaagt Wendy Nazaré erin om over te stappen naar deze reus die de afgelopen 10 jaar geen locale producties had aangenomen. Wendy is de uitzondering en haar single « Mon pays » maakt van haar één van de meest belangrijke artiesten van de Belgische muziek.
Zij ontvangt zelfs  in 2009 de publieksprijs « BELRTL »  voor beste artiest van het jaar en ze geeft een concert op het podium van de « Francos de Spa ». Daarnaast doet zij ook de voorprogrammas van vele bekende artiesten. Op het podium toont Wendy dezelfde persoonlijkheid als op haar album : sprankelend, echt en zorgeloos.  

In 2012 komt « A tire d’ailes » uit in België en in Frankrijk, en enkele jaren later ook in Portugal en in Quebec, naast de single « Au goût eighties ».
De internationale Portugese gemeenschap blaast nieuw leven in de carrière van Wendy via de song « Lisboa » en de bijhorende videoclip die snel een miljoen views behaalt. De single wordt een gigantisch succes in Portugal in 2013.

Deze nieuwe ervaringen inspireren Wendy die nu ook enkele liedjes begint te schrijven in het Engels en het Portugees. Deze liedjes worden geboren door reizen, veranderingen in het leven, geboorte, wedergeboorte. Een nieuwe boom is gegroeid op de kleurrijke aarde die Wendy tekent.
De nieuwe titels werden geboren tijdens trips buiten de tijd met Arthur de la Taille en Christophe Henin. Zij deelde hun dwaze onschuld, hun dromen en hun verlangen om te zwerven.

Deze muzikale vriendschap, die al meer dan 10 jaar duurt, bouwde een creatieve medeplichtigheid op, een unie die starte met « mon pays » in 2009.
« Meu país » kreeg een nieuw accent en een nieuwe betekenis in 2018, dankzij de Portugese gemeenschap in de wereld, die een echte muze is geworden voor Wendy deze laatste jaren.

Weg zeilen, zonder kompas of landkaart, boven de daken uitkijken en onverwachte avonturen ontdekken in zichzelf. Door de tijd en de reizen, werd Engels evident voor Wendy. De vriendschappen met Joshua Jamison en Sebastien Lyons spoorden haar verder aan.
Joshua steunde haar als een grote broer, Sebastien leende haar zijn poëzie.
Daar waar ede vorige nummers utnodigden om te gaan reizen door de tijd, vertellen de nieuwe verhalen over het vertrek in al haar vormen en over terug thuis komen « Home Sweet Home ». Songs zoals « Adeus » en « Game Over » betreden nieuwe paden.